Picie czerwonej herbaty w Chinach

Historia picia herbaty sięga czasów najdawniejszych, gdy krzew herbaciany przywędrował z południowo-wschodnich rejonów Azji do Chin. Wtedy napój ten traktowano jak lekarstwo, szybko jednak przekonano się o jego niezwykłych walorach smakowych.

Herbata z chin

I chociaż na początku, nim wymyślono rytuał parzenia herbaty, wykorzystywano ją jak każdą inną roślinę jadalną – dodawano do ryżu oraz doprawiano solą, Chińczycy, należący do grona największych miłośników krzewu herbacianego, prędko doszli do wniosku, że to właśnie napar powstały z jego liści ma pozytywny wpływ na działanie organizmu człowieka – może zarówno pobudzić nas do działania, jak i wyciszyć skołatane nerwy.

Chińska sztuka picia herbaty, mimo że obecnie bardzo dobiegająca od oryginału, wzorowana jest na rytuałach powstałych w Japonii. Już w VIII wieku, chiński mędrzec Lu Wu stworzył dzieło, w którym szczegółowo określono oraz znormalizowano sposób parzenia i picia herbaty. Co ciekawe – uważano wtedy, że wszelkie dodatki psują smak i jakość płynu. Jedyną przyprawą, której nie odrzucił chiński poeta, była sól. Dzieło mistrza bardzo szczegółowo opisuje sposób parzenia herbaty, poczynając od uprawy krzewu, na rytualne parzenia kończąc.

Sklep internetowy z herbatą

Chińczycy upodobali sobie zwłaszcza herbatę zieloną, ale nie tylko ona gości w ich domach. Mniej popularnym, ale ciągle lubianym jest napój sfermentowany, tzn czarny. Szczegółowe informacje na jego temat znajdują się chociażby na stronie herbata.info/herbata-czarna. Tradycyjny napar przygotowuje się w specjalnym, rozszerzającym się ku górze, dzbanku lub małej czarce z pokrywką. Aby sporządzić dobry napój, niewielką ilość liści herbaty należy zalać wodą o temperaturze zbliżonej do 80°C.

Czy picie herbaty jest zdrowe

Chińczycy mają w zwyczaju picie wręcz wrzącego naparu. Początkowo dodaję się niewielką ilość płynu, który następnie należy wylać. Dopiero po wstępnym zahartowaniu liści, zaparza się je od 30 sekund do 1 minuty. Uzyskany płyn należy przelać do dzbanka, dopiero później trafia on do pojedynczych filiżanek. Zalewa się je jednak tylko do połowy, ze względu na przekonanie, iż druga część wypełniają pozytywne uczucia. Rytuał wygląda bardzo efektownie, ale z punktu widzenia Chińczyków, aspekt wizualny nie jest najistotniejszy, liczy się przede wszystkim obecność niewidzialnego ducha herbaty. Gość, którego zaproszono do wspólnego picia naparu, powinien trzema małymi łykami skosztować napoju oraz pochwalić gospodarza za smak i aromat.

Co daje picie zielonej herbaty

Sposób podawania oraz gatunek herbaty zależą od regionu. Przykładowo w Pekinie pije się głównie zieloną herbatę jaśminową. Bogatej lektury na temat zielonej herbaty możemy zasięgnąć w naszym innym artykule.. W większości przypadków podaje się ją jako samodzielny napój bez domieszek, istnieją jednak krainy, w których dopuszczalne są dodatki takie jak sól, imbir czy sezam.

Herbaty zielone

Na koniec ciekawostka. Z powstaniem herbaty związana jest również legenda. Podobno w 2737 r. p.n.e., pewnemu chińskiemu cesarzowi, za sprawą silnego wiatru, wpadło do filiżanki kilka listków z nieznanego dotąd krzewu herbacianego. Powstały w ten sposób napar miał niesamowity smak i aromat. Cesarz zakochał się w herbacie i zalecił hodowlę krzewu na masową skalę.

Mimo, iż we współczesnym, zabieganym świecie niewiele jest czasu na odprawianie ceremoniału, każdy Chińczyk co najmniej kilka razy dziennie raczy się smakiem herbaty, potrafi także wymienić jej różne rodzaje. Nic dziwnego, grono miłośników i pasjonatów tegoż napoju ciągle rośnie. Nie tylko w Chinach poświęca się mu dużo uwagi.